Jak rozpoznać legalnego bukmachera? – 5 wskazówek

W Polsce działa na co dzień kilkunastu różnych legalnych bukmacherów. Nie oznacza to jednak, że tylko oni starają się przyciągnąć naszą uwagę i zachęcić do zawierania zakładów w obrębie ich serwisów internetowych. W Internecie pełno jest bowiem bukmacherów, którzy choć poza granicami naszego państwa uznawani są za liderów branży, w Polsce są po prostu nielegalni. W jaki sposób jednak możemy ich rozpoznać? Jak – bez patrzenia na oficjalną listę Ministerstwa Finansów – możemy ocenić, czy dany bukmacher działa w zgodzie z polskim prawem? O tym zamierzamy podyskutować w dzisiejszym wpisie.

1. Zwróćmy uwagę na licencję

Zastanawiając się nad tym, co czyni bukmachera działającym w zgodzie z polskim prawem szybko dojdziemy do wniosku, że chodzi o licencję na prowadzenie działalności w tej branży. Ta jest czymś koniecznym i jedyną wymaganą przez polski rząd rzeczą (której towarzyszy szereg innych, niezbędnych do jej pozyskania), a jednocześnie pewnym potwierdzeniem legalności biznesu. Aby pozyskać swoją licencję, bukmacherzy online muszą spełnić szereg różnych warunków, w tym:

• dostosować się pod względem technicznym, a zatem oferować tylko jedną formę wypłat, weryfikować konta użytkowników (pod względem ich wieku), ale też usunąć ze swojej oferty większość oferty związanej z kasynem,
• rozliczać się z podatków w naszym kraju,
• zapewniać użytkownikom bezpieczne warunki do typowania.

Licencja na przyjmowanie zakładów przyznawana jest w postaci specjalnego numeru identyfikacyjnego, a bukmacher musi wyświetlić go w obrębie swojego serwisu internetowego. Ustawa hazardowa nie narzuca mu jednak miejsca, w którym powinien on ją zawrzeć. Najczęściej trafia więc ona do stopki, ale często jest też “chowana” do regulaminu czy na podstronę “o nas”.

2. Popatrzmy na domenę serwisu internetowego bukmachera

Polski rząd opracował system informatyczny działający w postaci “banlisty”. Zamieszcza na niej adresy URL stron internetowych nielegalnych bukmacherów – ale tylko tych o końcówce “.pl”, gdyż tylko na nią ma on bezpośredni wpływ. Oznacza to, że bukmacherzy online bez licencji nie mogą działać w obrębie domen z tą końcówką. Jeżeli więc dana firma to robi, możemy być przekonani, że robi to legalnie.

Pamiętajmy, że nielegalni bukmacherzy korzystają z różnych trików, żeby ominąć blokadę. Tworzą w tym celu subdomeny (na przykład pl.bukmacher.com) lub specjalne końcówki (bukmacher.com/pl/), które nie są już banowane. Zawsze starają się przy tym zadbać o ich atrakcyjny wygląd. Typując z Polski zadbajmy więc o to, by serwis internetowy bukmachera posiadał odpowiednią domenę, która nie jest przekierowaniem. Zielona kłódka nie ma tu znaczenia (przynajmniej w kwestii legalności).

3. Sprawdźmy siedzibę bukmachera

Wspomnieliśmy już, że legalna działalność bukmacherska w Polsce wymaga od bukmachera rozliczania się z podatków w naszym kraju. To z kolei zmusza go do posiadania polskiej siedziby. Nie musi to wcale być lokal do przyjmowania zakładów – równie dobrze sprawdza się w tej roli biuro. To, czy dany buk takowe posiada możemy sprawdzić chociażby na jego podstronie kontaktowej.

Warto wiedzieć: bukmacherzy w Polsce to często zagraniczne firmy, które współpracują z pośrednikami. Oznacza to, że nazwy firm nie zawsze pokrywają się z nazwami serwisów bukmacherskich. Nie ma w tym nic złego – jeśli mamy do czynienia z bukiem z licencją, nieważne, jaka firma za nim stoi. Zawsze jesteśmy w pełni chronieni.

Oczywiście pewniakiem jeśli chodzi o legalność są lokale stacjonarne polskich bukmacherów. Jeżeli dana firma prowadzi takowy, możemy być pewni, że działa legalnie. Są one bowiem znacznie bardziej skrupulatnie sprawdzane. Licencja jest co prawda przydzielana osobno dla nich i dla serwisów internetowych. Żaden bukmacher nie zaryzykuje jednak straty licencji na stacjonarne działanie na rzecz nielegalnej działalności internetowej.

4. Spójrzmy na wymagania w czasie rejestracji

Legalnego bukmachera możemy rozpoznać również po samym procesie rejestracyjnym. Po pierwsze, musi on informować wyraźnie, że zakłady bukmacherskie są czymś, co wymaga pełnoletniości. Po drugie zaś, w formularzu rejestracyjnym musi wymagać takich danych, jak miejsce zamieszkania, PESEL czy źródło pochodzenia środków, które przeznaczymy na typowanie. Są to najbardziej charakterystyczne elementy wymagane tylko od polskich legalnych operatorów, a u tych zagranicznych zwykle nie występujące.

Co istotne, każdy polski bukmacher, który działa legalnie bezpośrednio po rejestracji w jego serwisie tworzy dla nas tak zwane konto tymczasowe. Działa ono tylko określony czas i posiada pewne limity (w tym ten uniemożliwiający wypłacanie zgromadzonych środków). Aby zmienić status konta na stałe, będziemy musieli dokonać weryfikacji, a zatem po prostu wylegitymować się przed bukmacherem. U każdego legalnego bukmachera wygląda ona podobnie i zmusza nas do podesłania mu skanu lub zdjęcia dowodu osobistego.

Legalni bukmacherzy czy Total Casino, powinni też zmuszać nas do potwierdzenia naszego numeru telefonu, adresu e-mail oraz tożsamości (we wspomnianym procesie weryfikacyjnym).

5. Nie ignorujmy metod płatności

Polscy bukmacherzy mogą dawać nam możliwość wpłacania środków na własne wirtualne konto na każdy z możliwych sposobów, jednak to nie depozyty sugerują legalność, a wypłaty potencjalnych wygranych. Podczas gdy zagraniczni i nielegalni w Polsce bukmacherzy online pozwalają na wypłacanie środków za bonusy na PayPal, Skrilla i wiele innych portfeli elektronicznych, w Polsce operatorzy zakładów wzajemnych muszą wypłacać je na konto bankowe klienta. Koniecznie to, które rzeczywiście należy do niego.

Musimy tutaj zaznaczyć, że niektórzy bukmacherzy w Polsce znaleźli sposób na przyspieszenie całego procesu i korzystają przy tym z usług pośredników płatności. Nie ma w tym niczego złego – tak długo, jak pieniądze trafiają na nasze konto bankowe, jest to w pełni legalne.

Jeżeli więc bukmacher daje nam większą swobodę w wypłacaniu naszych potencjalnych wygranych i nie wymaga przy tym weryfikacji naszego konta bankowego, najprawdopodobniej jest podmiotem, który nie posiada licencji na prowadzenie swojej działalności na terenie naszego kraju.